Wat hebben de Franse Tulpen mooi gebloeid. En nog staan er een aantal in bloei. Ze bloeiden veel te vroeg in het jaar. Meer dan 5 weken vroeger dan zou moeten. Nu bloeien er weer nieuwe soorten maar helaas heeft de regen ook voor deze groep niet veel goed gedaan. Veel vakken hadden teveel water gehad en stonden soms dagen onder water. Helaas zijn de enorme aantallen na de bloei van de Franse tulpen minder groot geweest. Maar op andere plekken doen ze het weer goed. Een jaar met extremen is het geweest. Ook de tulpenkwekers hadden dit nog niet eerder zo meegemaakt.
En dat nu ik net voor het eerst met de tulpen ben begonnen. Tja, dan mag ik nog niet klagen. Ondanks dat ze niet allemaal in dezelfde periode op zijn gekomen hebben een groot aantal wel prachtig gebloeid. Ook heb/had ik vele soorten geplant om verschillende variëteiten te laten zien. Mensen dachten vaak dat de tulpen in de knop geplukt moeten worden maar de franse tulpen zijn bijzonder sterk en staan lang op de vaas...Ook na opening van de bloemkelk staan ze nog erg lang. Vergeet niet dat er geen tussenhandel tussen zit en deze rechtstreeks van het land komen. En de ene soort is de andere soort niet. Je hebt sterke en minder sterke rassen.
Maar volgend jaar gaan we weer rustig verder maar met nieuwe ideeën. Voor de mensen die langs komen lopen en graag toch nog een bosje willen plukken spreek mij rustig aan als u mij in de tuin aan het werk ziet.
Nu heb ik net een nestje Waterhoentjes bij ons in de wadi die vrolijk rond dartelen maar nog erg kwetsbaar zijn. De ooievaars landen hier ook vaak en vele vogels eten bij onze voederplaats dus ik waak daardoor extra voor de jonge hoentjes. Want ook de kraaien, raaf, eksters, ooievaars als roofvogels lusten wel zo'n jong kuikentje.
Van de week waren er 2 bezoekers die de tuin in liepen (we waren gesloten) maar ja dat kan gebeuren. Echter de hoentjes met 8 kleintjes zaten vlakbij op de kant van het water waar zij liepen. Toen waren ze door de schrik naar het kanaal gewandeld en de weg over gestoken. Bleek er later een kuikentje te zijn achtergebleven. Ouders en andere kuikens waren nergens meer te vinden en de kleine piepend en wandelend op zoek van de ene wadi naar de andere om te zoeken. Zo triest om te zien. Na langs het kanaal gezocht te hebben en niets gevonden te hebben en uren die erover heen gingen besloten om de kleine naar de vogelopvang te brengen. Met de vraag of we haar konden ophalen als de ouders toch weer zouden opduiken.
Waren we 's avonds laat net terug van de opvang zagen we een hoentje bij het kanaal. En na wat gezoek ook uiteindelijk de kuikens gevonden. Bleken ze later weer in de wadi bij het nest te zitten. Snel de opvang weer gebeld maar helaas dicht. De volgende ochtend heeft 1 van ons de hoentjes in de gaten gehouden en de ander snel in de auto om het kuiken weer uit de opvang op te halen.
Bij aankomst thuis meteen naar de wadi gegaan (bang dat de hoentjes weer naar het kanaal zouden gaan, met alle gevaren voor de kuikens van dien(karpers, etc)).
Het mannetje stond net op de graskant om wormpjes te zoeken. Toen ik met het kuikentje naar de rand van de wadi liep, piepte het kuikentje toen deze zijn vader zag. Het mannetje draaide naar mij toe en toen ik het kuiken losliet..was het mannetje binnen no time bij het kuiken om vervolgens zwemmend deze naar het nest te begeleiden waar de moeder met de kleintjes zat en kwam snel weer terug om wormpjes te zoeken en deze naar de kuikens te brengen. Wat was dit vertederend om te zien. Zo welkom werd het kuikentje geheten..!
Nu een nacht en dag later zijn ze nog allemaal tevreden samen en zwemmen ze vrolijk rond en is vader druk in de weer met voederen.Laten we hopen dat ze het allemaal gaan halen maar ze zitten hier redelijk veilig. Wel de katten van de buren nauwlettend in de gaten houdend want die hadden al snel door dat er kuikens zitten. Wat is het dankbaar om zo met de natuur te leven temidden van alles wat weer geboren wordt zo in het vroege voorjaar!
